Wat is een lopersknie?

Allereerst komen er verschillende benamingen in de literatuur voor, een lopersknie wordt ook wel ‘runners knee’, ‘tractus iliotibialis frictie syndroom’ of ‘iliotibiale band syndroom’ genoemd.

Een lopersknie is een veel voorkomende overbelasting blessure bij sporters. Voornamelijk duursporters zoals hardlopers, triatleten, bergwandelaars en wielrenners hebben er last van. Bij een lopersknie gaat het om de peesplaat (tractus iliotibiale band) die zich aan de buitenzijde van het bovenbeen bevindt.

Deze peesplaat loopt vanaf het bekken tot aan de buitenkant van de knie. Tijdens het strekken en buigen van de knie, zoals bijvoorbeeld bij hardlopen, beweegt de peesplaat over een uitstekende bot punt aan de buitenkant van de knie. Tussen het bot punt en de peesplaat ligt een slijmbeurs, om het langs elkaar schuiven makkelijk te maken. 

Wanneer er een overbelasting ontstaat kan de slijmbeurs en/of de peesplaat gaan irriteren. Dit geeft pijnklachten aan de buitenzijde van de knie.

 

Symptomen bij een lopersknie

De pijnklachten ontstaan aan de buitenzijde van de knie, bij inspanning. In rust verdwijnen de klachten weer. Vaak komen de pijnklachten tijdens het sporten opzetten na een bepaalde tijd. Maar hoe erger de blessure wordt, hoe sneller de pijn opkomt bij inspanning. De pijn kan van zeurend, naar branderig, tot wel stekend oplopen.

Mogelijke oorzaken van een lopersknie

Een lopersknie kan ontstaan door verschillende factoren. De klachten kunnen het gevolg zijn van lichaam gerelateerde eigenschappen (intrinsieke factoren), maar ook omgevingsfactoren (extrinsieke factoren) kunnen een rol spelen.

Intrinsieke factoren

  • Stand afwijking van de benen (X- en O stand).
  • Stand afwijking van de voeten, hierdoor kan de knie te veel naar binnen of naar buiten kantelen.
  • Te korte en te strakke iliotibiale band.
  • Verminderde spierkracht van de bil- en bovenbeenspieren, dit veroorzaakt instabiliteit tijdens inspanning.
  • Beenlengteverschil.

Extrinsieke factoren

  • Ongeschikt, niet passend of oud schoeisel.
  • Te harde of ongelijke ondergrond.
  • Altijd aan dezelfde kant van een bol wegdek lopen.
  • Te hoge trainingsintensiteit.

Mogelijke behandelingen van een lopersknie

Allereerst is het belangrijk dat de geïrriteerde peesplaat en/of geïrriteerde slijmbeurs tot rust komt. Dit betekent ontlasten, dus even geen sporten waarbij de pijn op komt zetten. Vervolgens moet de oorzaak van de overbelasting achterhaald worden, spelen intrinsieke of extrinsieke factoren een rol? Aan de hand daarvan kan een behandelplan opgesteld worden.

Hieronder een aantal mogelijke behandeling.

  • Versterken van de bil- en bovenbeenspieren.
  • Rekken van de iliotibiale band, doe dit rustig aan.
  • Masseren van de iliotibiale band.
  • Aanpassen looptechniek.
  • Aanpassen ondergrond.
  • Passend en geschikt schoeisel aanschaffen.
  • Door middel van podotherapeutische zolen een afwijkende voetstand corrigeren.
  • Door middel van podotherapeutische zolen een beenlengteverschil compenseren.
    Aanpassen van training.

Indien bovenstaande therapieën niet voldoende effectief zijn is er een mogelijkheid tot een corticosteroïde injectie. Zo’n lokale injectie remt de ontstekingsreactie en vermindert daardoor de pijn.

Echter moet de oorzaak wel aangepakt worden anders is de kans groot dat de overbelasting weer terug komt. Tenslotte is een operatie nog een mogelijkheid. Hierbij wordt het aangedane deel van de iliotibiale band en de slijmbeurs verwijderd.